Het was 7 graden onder nul en wij hadden besloten om de kerstvakantie door te brengen op Terschelling. Zonder auto, waardoor de hoeveelheid bagage was geminimaliseerd en dus zonder speelgoed voor de kinderen. “Maar waar moeten we dan mee spelen?”, was een terechte vraag. Kun je als kind alleen nog maar spelen met speelgoed of zijn er ook andere materialen dat als speelgoed kan dienen? En wat is spelen eigenlijk?
Een kleurplaat kun je inkleuren
Spelen is niets meer of minder dan leren en ontdekken, volgens spelregels of helemaal vrij, met gesloten materiaal of open. Het speelgoed van deze tijd is vaak “prefab”, het is ontworpen om er met een bepaald doel mee te spelen. Met games kunnen je spelletjes doen. Een kleurplaat kun je inkleuren. Iedereen die voor zijn kind een doos lego koopt, ontdekt dat het kind eenmaal het lego bouwt volgens de tekening, het drie dagen laat staan en vervolgens het afbreekt en het nooit meer zo maakt. De bouwstenen worden gebruikt om allerlei andere fantasiefiguren of bouwwerken mee te maken, waar het kind veel langer plezier van heeft.
Alles om je heen vergeten
De functie van spel is dan ook vaak het oefenen in creativiteit, het samenwerken, doorzettingsvermogen, concentratie. Als een kind eenmaal in zijn spel zit, vergeet hij alles wat er om hem heen gebeurt. Spel heeft ook een functie in het verwerken van het onderbewuste. Kinderen die iets vervelends hebben meegemaakt kunnen daar vaak moeilijk over praten met een therapeut, maar met een speltherapeut kan ontdekt worden waar het kind mee zit en kan het kind vaak ook in het spel hiermee geholpen worden.
Drakenkasteel en vlinder
De betekenis van kindertekening is hierbij een mooi voorbeeld. Wij hebben een oefening met stippentekeningen. De begeleider plaatst op een vel papier willekeurig een aantal stippen. Het kind krijgt de opdracht om de stippen met elkaar te verbinden, zodat er een vorm ontstaat. Wat zie je in deze vorm, wat voor tekening zou je ervan kunnen maken? Bij het ene kind leidt het tot drakenkastelen, bij de ander tot vlinders, bijtende honden of gevangenissen. Het gaat erom dat de fantasievorm het uitgangspunt van de tekening wordt. Het kind wordt op weg geholpen om een stapje verder te gaan in zowel creativiteit als tekentechnieken, maar ook om naar binnen te keren.
Ze hebben hier geen speelgoed
Terug naar Terschelling. In het bos ontdekten we dat we met de takken die op de grond lagen een prachtig mikadospel konden maken, tijdens de wandelingen ging steevast een tas mee om al onze natuurschatten in te bewaren, en wat te denken van een schatkaart maken van het gebied en flessenpost voor op de boot terug? Na een barre tocht naar de top van een duin ontdekten we een klein strandhotel. We stapten verkleumd naar binnen, bestelden warme chocolademelk en mijn zoon zei teleurgesteld: “Ze hebben hier geen speelgoed.” In een hoek stond echter een ton met daarin allerlei houten blokjes. “Wat moet je daar nou mee?” We hebben uiteindelijk 2 uur om de tafel gezeten en hebben kastelen en huizen en draken gebouwd. In ons enthousiasme gingen alle kinderen in het strandhotel meedoen. Een prachtig schouwspel, wat een concentratie en plezier! “Wij willen nog niet naar huis.”
Reacties
Een reactie posten