Daar stond hij: door en door nat, een verwilderd gezicht en zijn zware voetbaltas op zijn schouder. "Wat kom jij nou doen?", vroeg hij met een vermoeide stem. De afspraak was dat hij deze avond zelfstandig met de bus na zijn voetbaltraining naar huis zou gaan. Maar nadat we een blik hadden geworpen in de computer besloot vader Erwin hem maar even op te halen met de auto. "Jerome, ik maak me zorgen om je en daarom kom ik je halen", vertelde hij hem met een ernstige stem. Het werd een gesprek tussen vader en zoon. "Bent u de moeder van Jerome?", had het een week eerder geklonken aan de telefoon. Ik beaamde het en de mentor van Jerome ging verder. "Ik bel u om te vragen hoe het met hem gaat." En ze vervolgde: "Ik heb gezien dat hij nu voor drie vakken onvoldoende staat. Houdt u wel in de gaten of hij zijn huiswerk maakt?" Dat deed ik eigenlijk niet, en was ik ook niet van plan te gaan doen. En ik legde uit dat het zijn eigen verantwoo