Blije kinderen

"Ik ben nog nooit bij de bakker geweest. Mijn moeder haalt brood bij de Dirk",   vertelt ze me openhartig. Ze houdt stevig mijn hand vast en als het stoplicht op groen gaat, huppelt ze naar de overkant. Ik huppel mee. We hadden een kwartiertje over tussen de lessen en ik besefte dat ik nog niet had gegeten. "Ga je mee een broodje halen?", had ik haar gevraagd. Dat zag ze wel zitten. En daar stonden we nu. Met open mond en grote ogen bekeken we de etalage waar de bonbons stonden uitgestald. "Ik wil de grootste" zegt ze met een luide vastberaden stem. Een paar dagen ervoor hadden we een vergelijkbare oefening. Maar dit keer met pubers. Het was de laatste les en we besloten het feestelijk af te sluiten met een high tea. Ze hadden chips meegenomen, borrelnootjes, koek, chocolade en zelfgemaakte boterkoek. De thee stond niet op het menu. Ik brak de reep chocolade in stukken van ongelijke grootte en wachtte af wat er ging gebeuren. "Ja, zo kunnen we he...

“Ik smeer mijn boterham wel BOVEN…”, schreeuwde zoon Jerome me toe. Stampvoetend ging hij naar boven.  Het was half zeven ’s ochtends en ik bleef alleen achter aan de ontbijttafel. De afgelopen dagen vroeg ik me zelfs af, of ik niet gewoon lekker in mijn bed mocht blijven liggen. Het was nog donker en de kinderen waren niet echt gezellig aan de ontbijttafel. De een zat onderuit gezakt voor zich uit te staren en de ander tuurde in het scherm van de ipad om te kijken of er al schoolcijfers waren bekend gemaakt. Toch sleepte ik mij me bed uit als de wekker ging en zong ik een liedje voor de kinderen, net als toen ze nog klein waren. “Goedemorgen, zonder zorgen, het is weer tijd om op te staan. Goedemorgen, zonder zorgen, om vandaag naar school te gaan. Goedemorgen, zonder zorgen, wordt maar wakker lief kind. Goedemorgen, zonder zorgen, als de dag voor jou begint.” En daar waren in de loop van de jaren allerlei varianten op ontstaan.  Als ik dan naar ze kijk, bekruipt me ee...

Un, deux, trois, quatre. Met uitgestreken gezichten marcheerden de militairen om het stadhuis dat tevens dienst deed als postkantoor. Voor de gelegenheid waren er dranghekken om heen gezet, maar er stond alleen een handje vol toeristen met hun camera's op hun buik het tafereel te bekijken. Het was 14 juli en tijdens het ontbijt had ik de kinderen verteld over deze nationale feestdag in Frankrijk. Over vrijheid, gelijkheid en broederschap. En over de Franse revolutie. Ik haalde herinneringen op aan de grote feesten op dorpspleinen waar ik in het verleden ook een aantal keer aan had deelgenomen. We verheugden ons op deze dag. Maar de militairen en de fanfare stapten na twee rondes om het gemeentehuis in de bus die klaarstond om hun naar het volgende dorp te brengen. Wat een teleurstelling. En dat was niet de enige in deze vakantie. "Het lijkt hier wel een kuuroord", verzuchtte man Erwin na een paar dagen op de camping. Er heerste een serene stilte, de lucht was zuiv...

Moeders die gelukkig zijn, hebben vaker gelukkige kinderen. Het geluk van kinderen is namelijk afhankelijk van de kwaliteit van de relatie van de ouders. Vooral de tevredenheid van de moeder over haar relatie blijkt het geluk van het kind te bepalen. Dit is een van de conclusies uit een grootschalig onderzoek bij 40.000 families in Engeland.   Perfect gelukkig Als de moeder aangeeft “perfect gelukkig te zijn”, zegt 73% van de kinderen van 10 tot 15 jaar “helemaal tevreden” te zijn met hun thuissituatie. Als de moeder aangeeft niet gelukkig te zijn, daalt dat percentage tot 55 procent. Wat er allemaal kan helpen om gelukkig te zijn met elkaar: wanneer kinderen samen leven met hun beide ouders, als ze geen jongere broers of zussen hebben, als ze minstens drie maal per week ’s avonds eten met hun familie en als hun moeder dus gelukkig is.   Als het niet lekker loopt Een van de moeders die de cursus Sterke Ouders had gevolgd verwoordde het alsvolgt in haar e-mail: “B...