Het had zo’n mooie les kunnen worden. De afsluiting van de Rots en Water -reeks die gepaard gaat met het doorslaan van het plankje. De kinderen kwamen gespannen binnen, de ouders leken ook wel gespannen. Een moeder had mij een paar dagen eerder gebeld met de vraag of het wel echt zou gaan lukken, een vader vroeg zich af of deze plankjes wel doormidden konden. Ik wens dat ik een mooi leven krijg Op het plankje waren wensen geschreven. “Dat ik nooit meer buikpijn heb”, “Ik wens dat ik een mooi leven krijg”, “Ik wens dat ik naar het atheneum kan gaan”, “Ik wens dat ik veel huisdieren ga krijgen”, “Ik wens dat mijn hondje beter wordt”. Het waren echte wensen, die de kinderen met aandacht op hun eigen plankje hadden geschilderd. Ik wil het, ik kan het, ik doe het Na de warming up gingen we er voor zitten. “Ik wil het, ik kan het, ik doe het”, waren de magische woorden. Ademkracht, focus, boosheid, maar de plankjes gingen niet door midden. De kinderen hielden vol, s...