Doorgaan naar hoofdcontent

Een OHM is geen tante



“A-U-M” De kinderen zongen voorzichtig mee met de mantra tijdens de yogales. “A-U-M”, klonk het voor de tweede keer. En bij de derde keer hoorde ik iemand zingen: “M-I-A-U-W”. Ik gluurde tussen mijn wimperharen door en zag een grote glimlach op haar gezicht. En ik besefte dat ze gelijk had. Waarom beginnen we iedere yogales met het zingen van de ‘A-U-M’ (OHM) en weten we eigenlijk niet eens waarom we dat doen?

Ik besloot er de volgende les een OHM-les van te maken. En vroeg man Erwin om hulp, want in de yogaboeken kon ik weinig informatie vinden over de betekenis van de OHM. En dat terwijl bijna alle yogabeoefenaars het braaf aan het begin van iedere yogales zingen. En de les er ook weer mee afsluiten. “Het is een ritueel, waarbij je je energiecentra opent en na de les ook weer sluit. Het is een aanroep, net als bij een gebed”, vertelde hij me. Maar daar namen we geen genoegen mee. De Wikipedia bleek een uitleg te hebben van het OHM-symbool, wat ik zelf niet direct kon plaatsen. Maar dat wel werd overgenomen door een groot aantal andere websites over yoga. Onze zoektocht ging verder.

“Weten jullie wat dit is?”, vroeg ik aan het begin van de les. Voor ons lag een afbeelding van het OHM-teken.  Er werd diep nagedacht. Daar hielden deze jongens wel van, van raadsels oplossen. “Ik ken dat teken van het Hindoeïsme”, wist iemand mij te vertellen. “Die tekens lijken wel op de tekens die je in de Koran vindt.”, vertelde een ander. “Ik zie er een 3 in!”, was een antwoord van de meest praktische jongeman. En ze bleken allemaal gelijk te hebben. De link met het Hindoeisme legde ik uit, maar ook met de drie letters A-U-M en de sanskriet-tekens, die misschien wel leken op het schrift in de Koran. En de 3 konden we herleiden tot de heilige drie eenheid. Maar er bleek nog meer in te ontdekken. “Als je hem omdraait, kun je er een boom in zien.” “He, kijk dat teken staat ook op mijn yogakussen!”. We waren al een stukje verder gekomen.
(bron: Wikipedia)

En terwijl we de OHM hadden gezongen met elkaar en we een aantal yogahoudingen hadden gedaan, ging de uitleg verder. ”De A is het onderste boogje (1) en dat staat voor rajas (activiteit), de staat voor het bovenste boogje (2) aan de linkerkant en dat staat voor tamas (passiviteit). En de M is het rondje (3) er naast en staat voor sattva (harmonie, kalmte).” Gelukkig kwamen er wat voorbeelden om dit te verduidelijken. Er sprong iemand van zijn matje op en hij zei dat hij nu echt even heel hard moest rennen, hij hield het niet meer. “Kijk jongens, dat is rajas!”, vulde ik aan terwijl hij door de ruimte zijn sprintje trok. Er bleek ook iemand nogal slaperig te zijn. “Ah, we hebben hier iemand die in tamas is”. En de sattva kwam ook, toen we kalm op het matje zaten na de les en wat thee dronken.


Al luisterend naar een mantra, waarin uiteraard ook de OHM voor kwam. De kinderen lagen inmiddels ontspannen op een matje met hun ogen dicht en het leek wel of ze even in een andere wereld waren. “Het voelde alsof ik in de zee lag, of eigenlijk in de zee werd meegenomen”, vertelde iemand na afloop met een zachte stem. “Kijk dan is nu het symbool bijna compleet. Wat jij hebt ervaren is asmita samadhi, dat is het dakje (4) in het OHM-teken. “ “En dat puntje (5) er boven dan?” “Dat is wanneer je in Atman bent, maar daar zal ik de volgende les misschien iets over vertellen.” We sloten de yogales af  met het zingen van “tante”, om te ontdekken dat dit toch echt iets heel anders met ons doet dan de “A-U-M”. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt

"En dan ging ik op zaterdagavond na de disco met de bus naar huis. De bus zat vol dronken jongeren. En als ze mij in de gaten kregen, begonnen ze dus te zingen: Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt." "Wat deed je dan pap?", vroeg dochter Rosalie die vol aandacht zat te luisteren. "Nou, ik zong gewoon mee en deed alsof het niet over mij ging." Ze kroop bij haar vader op schoot en woelde met haar handen door zijn wilde krullen, die helaas niet meer zo rood waren als toen. "Gewoon negeren dus", was haar conclusie. Maar gold dat ook voor Simon de Pimon en Rosie Poepedosie? "Ze noemden me vandaag Simon de Pimon", wist deze jongeman mij te vertellen met een verongelijkt gezicht. En de tranen stonden in zijn ogen. Zijn moeder had mij gevraagd om hem te begeleiden. Hij werd gepest op school en daar leed hij zichtbaar onder. Blijkbaar werd hij geraakt door deze bijnaam, die in mijn ogen nog onschuldig was. Vaak heeft het gev...

En op de gang zijn we.... STIL

  “Ja. We zijn vandaag de boeken aan het inventariseren”, vertelde een hulpmoeder mij terwijl ik een blik wierp in de schoolbibliotheek. Ik zuchtte. “Dat kan wel de hele dag duren, hoor”. Het betekende dus dat ik op zoek moest gaan naar een andere plek in school, waar ik met de kinderen van groep 7 aan de nieuwe 10-weekse lessenreeks “De Kracht van Aandacht” zou kunnen beginnen vandaag. Dan maar het speellokaal. En terwijl ik de deur van de speelzaal open doe, zie ik al dat het vol staat met glijbanen, klimrekken, een trampoline, een evenwichtsbalk en vooral heel veel ballen. De moed zinkt me in de schoenen. “De pedagoog als ruimte”, schiet mij te binnen. Ik besef dat deze ruimte toch wel erg afleiding voor de kinderen is om de kracht van aandacht te gaan ervaren.   Alsof ik in het zwembad was “Het voelde alsof ik in het zwembad was. Heel diep op de bodem. Daar is het zo stil, dan hoor ik alleen nog maar mezelf en het water”, verzuchtte hij na 15 minuten. Ik had de kind...

Mijn kind leert foute dingen op school

  “Eeehhhh, juf, kan ik je even spreken?” Het is vrijdagochtend half negen en ik sta bij de deur om de kleuters te begroeten. Ze mogen kiezen: een high five, een knuffel, een zwaai, een billenbots, een hand. De meeste kinderen wijzen op de poster “de knuffel” aan. Een goed begin van de dag. Maar daar staat dus opeens een vader voor me. Hij kijkt me zorgelijk aan. En vertelt dat zijn zoon sinds kort thuis “fuck you” zegt en zijn middelvinger opsteekt. Dat deed hij anders nooit. “Mijn kind leert foute dingen hier op school…” “Ja dat begrijp ik, maar hij leert het niet van mij!” Vader gaat verder. Dat hij het leert van de grote kinderen, uit groep 3 en ik beloof hem dat ik er vandaag eens extra op ga letten. Terwijl de kinderen in de kring plaatsnemen, gaat de gouden spiegel rond. “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wat is er vandaag met mij aan de hand?” De kinderen kijken om de beurt vol aandacht in de spiegel en vertellen iets over wat ze zien. “Mijn haar is er af, ik ben naar d...