Kan ik in een dier veranderen?

Kan ik in een dier veranderen?

Nieuwsgierig zaten ze rond het tafeltje. De één met een croissantje in de hand, de ander met zijn mobiel. En er waren er een paar die mijn "vraag-maar"-kaartjes bestudeerden. Het was tien minuten voordat de yogales zou beginnen en we gebruikten deze tijd altijd even om "te landen". Om los te komen van alles wat er die dag was gebeurd, of nog ging gebeuren. Van de rekensommen en van de ruzie op het schoolplein. "De kaartjes geven je antwoord op voor jou belangrijke vragen", las ik voor. "Vragen die met ‘ja’ of  ‘nee’ beantwoord kunnen worden." "Ik zou graag willen weten of ik in een dier kan veranderen", kwam er zachtjes uit onverwachte hoek. Ik keek de jongeman aan en voelde dat dit voor hem echt belangrijk was om te weten.

"Mmm, wat heeft deze vraag eigenlijk met yoga te maken?" vroeg ik. "Nou gewoon, je hebt bij yoga toch allemaal houdingen die een dierennaam hebben", werd er al snel geantwoord. Ja, ze konden zich de cobra nog herinneren, en de koeienkop, en de leeuw. En ze konden zich ook nog herinneren welk gevoel ze er bij kregen als ze die houding voor wat langere tijd aanhielden. "Dan word je een cobra." Het gesprek ging verder. "Mijn vader heeft in Afrika gezien hoe een mens een aap werd." Vol ongeloof keken de andere kinderen hem aan. En op dat moment kwam de betreffende vader de lesruimte binnenlopen.

"Ik was daar voor een half jaar in een kleine gemeenschap. De mensen leefden vredig met elkaar samen, onder leiding van een dorpsoudste." De vader had  plaats genomen in onze kring en de kinderen hingen ademloos aan zijn lippen. Hoe zou dit aflopen? "In het nabijgelegen oerwoud woonden allerlei dieren. Ook gorilla's. In de nabijgelegen grote stad at men graag gorillavlees. Ze dachten dat ze dan de kracht van de gorilla zouden krijgen." Op een dag hoorde de dorpsoudste dat een jager uit de stad een hele gorillafamilie in het oerwoud had vermoord. Het vlees had hij verkocht in de stad." "De dorpsoudste sprak een vloek uit over de jager, waarna hij veranderde in een klein bang aapje."

"Weet je, ik til die zware kist met hout wel voor je naar zolder", beloofde man Erwin. Een week later stond de kist nog in de weg. Ik probeerde er niet meer op te letten, maar voelde boosheid opkomen als ik er aan dacht. Bij mijn yogales die week, leerde ik hoe je de kracht van een olifant bij jezelf kon opwekken. En ik besefte opeens dat dit een mooi moment was om het toe te passen. Het werkte! En vol trots vertelde ik Erwin bij thuiskomst wat ik had gedaan. "Ja, ik heb hem express laten staan, zodat jij de yoga wat meer in de praktijk kan brengen", vertelde hij met een glimlach om zijn mond.