Blije kinderen

Het had zo’n mooie les kunnen worden. De afsluiting van de Rots en Water -reeks die gepaard gaat met het doorslaan van het plankje. De kinderen kwamen gespannen binnen, de ouders leken ook wel gespannen. Een moeder had mij een paar dagen eerder gebeld met de vraag of het wel echt zou gaan lukken, een vader vroeg zich af of deze plankjes wel doormidden konden.   Ik wens dat ik een mooi leven krijg Op het plankje waren wensen geschreven. “Dat ik nooit meer buikpijn heb”, “Ik wens dat ik een mooi leven krijg”, “Ik wens dat ik naar het atheneum kan gaan”, “Ik wens dat ik veel huisdieren ga krijgen”, “Ik wens dat mijn hondje beter wordt”. Het waren echte wensen, die de kinderen met aandacht op hun eigen plankje hadden geschilderd.   Ik wil het, ik kan het, ik doe het Na de warming up gingen we er voor zitten. “Ik wil het, ik kan het, ik doe het”, waren de magische woorden. Ademkracht, focus, boosheid, maar de plankjes gingen niet door midden. De kinderen hielden vol, s...

“Ik had gewoon honger,” was het antwoord van mijn zoon op mijn vraag waarom hij niet even zijn zusje hielp met het dekken van de tafel. Hij was alvast gaan zitten en had zijn tanden gezet in en boterham met pindakaas, terwijl zij aan het heen en weer rennen was van de keuken naar de kamer met bordjes, bekers, bestek en broodbeleg. Dit ging me te ver, iedereen heeft zijn eigen verantwoording in het huishouden, ook als je 7 bent.   Rolpatronen Tegelijkertijd was het een spiegel voor mezelf, ik was gewoon het voorbeeld voor mijn dochter. Ik deed ook altijd de meeste klusjes in huis. En eerlijk is eerlijk, mijn man herkende zichzelf ook wel een beetje in onze zoon. Nu we ons bewust waren van de rolpatronen, besloten we dat het een gezamenlijke verantwoording moest worden om samen te leven in een gezellig en opgeruimd huis. We gingen de patronen doorbreken!   No problem Een mooi voornemen, maar zo makkelijk gaat dat niet. Gelukkig kregen we hulp van Ziggo. Er viel een brie...

“De eerste keer kom je naar de les, omdat het moet van je vader of moeder, of de meester of juf. Maar als je na 2 keer het zelf niet zo ziet zitten, dan zal ik je niet verder kunnen helpen en hoef je wat mij betreft de lessen niet te volgen.” De kinderen kijken altijd wat verbaasd als ik het ze dit de eerste les vertel; dat zijn ze niet gewend. Een vrije keuze in wat je wilt leren, zonder verplichting. Dit is echter de belangrijkste voorwaarde om ook echt iets op te steken van de lessen.   Intrinsieke motivatie Ga maar eens na wat je zelf allemaal moet. Klusjes op je werk, helpen op school, het huis schoonmaken, je kind helpen met zijn huiswerk, de dagelijkse boodschappen, de verplichte verjaardagsvisites. We moeten heel veel van ons zelf, maar ook van anderen. Wat motiveert jou om het te gaan doen, of niet? Ik leg deze vraag wel eens voor aan ouders, om vervolgens te inventariseren, wat ze nodig hebben om dingen te doen waar ze het nut niet direct van inzien. Een beloning, ...

“Eeeehhh Angela…. Heb je even?” Het was maandagochtend, ik nam afscheid van mijn dochter in de klas en de juf wilde me even spreken. “Wat zou je er van vinden als Rosalie een SOVA-training volgt?” Ik was verbaasd, had nog geen signalen gekregen – op het rapport en tijdens het 10-minutengesprek - dat Rosalie ergens moeite mee had en vroeg haar dan ook: “Waarvoor dan?” “Ja, het zou mooi zijn als ze wat weerbaarder wordt, ze huilt zo snel.” Ik zei dat ik daar graag met haar eens rustig over wilde praten na school om te kijken wat er aan de hand was, alvorens met een training te starten.   Wildvreemde mensen op straat aanspreken Het bleef me nog dagen achtervolgen. Rosalie niet weerbaar? Op de paardrijles heeft ze de meeste woeste paarden onder controle, als ze samen met haar broer speelt moet hij vaak het hondje zijn en zij het baasje. Tijdens de karateles zie ik een zeer krachtig meisje die zich al heel bewust is van haar lichaamskracht. Ze heeft ontzettend veel vriendinnen. Z...

Op de dag van de provinciale verkiezingen kreeg ik tijdens het ontbijt van mijn zoon een stemtip: “Mam, je moet gewoon Groen Links stemmen, want ik ben ook links.” Kinderlijke logica: ik ben linkshandig en jij stemt dus op Groen Links. Maar de verkiezingen waren nog niet voor mijn kinderen voorbij. Een paar dagen later vroeg mijn dochter tijdens het ontbijt: “Mam, hoe is het eigenlijk gegaan met Kees (!) Rutte, heeft hij al gewonnen?” Een mooie aanleiding voor een gesprek over democratie.   Kadaffi is een zuurpruim Op het Jeugdjournaal hadden ze de politieke ontwikkelingen in het Egypte, Tunesie en Libie gevolgd. “Die Kadaffi is een boef, hij is heel rijk en zijn mensen heel arm en hij wil alleen maar de baas spelen.” De kinderen van de Rots en Waterles die week hielden zich ook met hem bezig: “Kadaffi is een zuurpruim”, zo wisten ze mij te vertellen toen we aan het begin van de les de krant doornamen op zoek naar Rotsen en Water.   Partij van het lekkere eten ...

Juf… het werkt!” Blij kwam de jongen van 6 jaar mijn Eigenwijz-les binnen. Hij werd regelmatig gepest in de klas en de steen die hij de vorige les bij mij had uitgekozen, had hem daarbij geholpen. Maar de stenen bleken ook anderen hulp te kunnen bieden. Zo was er een jongen die snel boos werd, maar met de steen in zijn broekzak kon hij ontspannen en de boosheid laten zakken. Er was een meisje die ontzettend bang was voor honden. Als ze er een tegen kwam, liep ze een straatje om. De wenssteen bleek haar te kunnen beschermen. “Maar, het werkt alleen als je er echt in gelooft”, vertelde ik de kinderen er altijd bij. En dat deden ze.   Een echte wens Met wensen zijn we vaak bezig in de les. Zo mogen de kinderen bij Rots en Water na 18 lessen op een houten plankje een wens schrijven. Een echte wens, dus geen Nintendo of nieuwe fiets. En als het een echte wens is, en ze kunnen het voor zich zien en ze slaan het plankje door, dan zit er een kans in dat de wens uit gaat komen. Zo was...

Moeders die gelukkig zijn, hebben vaker gelukkige kinderen. Het geluk van kinderen is namelijk afhankelijk van de kwaliteit van de relatie van de ouders. Vooral de tevredenheid van de moeder over haar relatie blijkt het geluk van het kind te bepalen. Dit is een van de conclusies uit een grootschalig onderzoek bij 40.000 families in Engeland.   Perfect gelukkig Als de moeder aangeeft “perfect gelukkig te zijn”, zegt 73% van de kinderen van 10 tot 15 jaar “helemaal tevreden” te zijn met hun thuissituatie. Als de moeder aangeeft niet gelukkig te zijn, daalt dat percentage tot 55 procent. Wat er allemaal kan helpen om gelukkig te zijn met elkaar: wanneer kinderen samen leven met hun beide ouders, als ze geen jongere broers of zussen hebben, als ze minstens drie maal per week ’s avonds eten met hun familie en als hun moeder dus gelukkig is.   Als het niet lekker loopt Een van de moeders die de cursus Sterke Ouders had gevolgd verwoordde het alsvolgt in haar e-mail: “B...