Ik wil het beste voor mijn kinderen. Dus toen ze afgelopen week jarig waren organiseerde ik twee feestjes, een pannenkoekenpartij en zelfgemaakte traktaties mee voor naar school. Want een tweeling geef je ieder een eigen feestje en het is mijn eer te na om dit niet zelf te organiseren. Met kinderen werken is immers mijn vak. En een pannenkoekenpartijtje is veel leuker dan met elkaar koffie drinken en taart eten. En als traktatie op school zijn muisjes van vilt, waarin een kaasstengel zit verstopt echt leuker dan een zakje chips. De meetlat ligt hoog en kan kom je jezelf tegen: twee dagen na alle partijtjes was het in mijn rug geschoten en kon ik me nauwelijks meer bewegen.
Wanneer is goed genoeg?
Er is geen diploma nodig om kinderen te krijgen en op te voeden. En zeker bij een eerste kind is er veel onzekerheid. Uit mijn onderzoek naar opvoedingsondersteuning (zie nieuwsbrief januari) blijkt dat vragen waar ouders mee zitten vaak liggen op het gebied van ontwikkeling, moeilijk temperament, school- en leerproblemen, omgangsproblemen met andere kinderen, cultuurverschillen en ingrijpende levensgebeurtenissen. Onzekerheid treedt met name op wanneer de kinderen niet toegankelijk blijken voor de opvoedingsaanpak en het onduidelijk is wat hen nu bezighoudt.
Ook ik voelde me bij de hele situatie rondom de verjaardag onzeker. Was het niet meer dan goed genoeg geweest? En daarom vroeg ik mijn zoon bij het naar bed gaan die avond wat hij nu het allerleukste had gevonden van de afgelopen dagen. Hij vertelde vol enthousiasme over de wandeling die we samen die avond ervoor in het donker hadden gemaakt. Waarbij we naar de sterren hadden gekeken en samen hadden ontdekt door heel hard te schreeuwen, hoe een echo werkt.
Vroeger en nu
Zijn ouders tegenwoordig onzekerder over hun taak als opvoeder? Feit is dat er vroeger ook problemen waren, maar dat grootouders dat ook al weer vergeten zijn. Tegenwoordig is er echter wel veel meer aandacht voor moeilijkheden bij opvoeding en ouderschap. Kijk eens naar televisieprogramma’s als Schatjes en Puberruil XL of tijdschriften als J/M of op de website www.ouders.nl Dit kan de opvoedingsonzekerheid versterken. Een ander verschil met vroeger zijn de toename van eenoudergezinnen, de combinatie van werk en kinderen en de toename van migrantenouders die hun kinderen moeten opvoeden in een andere cultuur. Ouders gaan zelf op zoek naar informatie. Als er geen vraag of probleem is van ouders, dan spreekt de informatie ook niet aan. Wat is voor jou de reden om deze weblog te lezen?
Waarmee maak je kinderen echt blij?
Terug naar het verjaardagsfeest, waar ik mijn zoon dus blijkbaar niet echt blij mee had kunnen maken. De wandeling in de avond was leuker. Ik ontdekte dat het vaak niet gehad om de activiteit, maar veel meer om de wijze waarop je samen iets met elkaar onderneemt. Met volledige aandacht. Zo werkt het ook met opvoeden. Als je dat doet vanuit je eigen kracht, met plezier en aandacht dan is het een geweldige ervaring. Maar wat gebeurt er als je je zelf niet lekker voelt, op je tenen loopt, nog zoveel andere dingen moet doen, net je werk kwijt bent? Dan gaat het niet meer. Je maakt kinderen pas echt blij, door goed voor jezelf te zorgen en er voor ze te zijn
Reacties
Een reactie posten