De eerste week van de vakantie is altijd wennen bij ons thuis. De verandering is dan ook groot: van een vastomlijnd programma op school naar helemaal niets. Niet iedere ochtend om ½ 9 naar school, geen voetbaltraining, geen paardrijles, geen oppasoma, vriendjes die al op vakantie zijn. De structuur en regelmaat vallen voor een deel weg en dat leidt tot verveling.
Verveling is leegte
Verveling is leegte, niet meer weten wat te doen. Maar net als de lege ruimte in een kopje of vaas zijn functie bepaalt, zo heeft de leegte bij de mens ook een belangrijke waarde. Het ervaren van deze leegte kan echter voor zowel kinderen als hun ouders in eerste instantie als last worden ervaren. Maar zo wisten de oude wijzen ons al te vertellen: het ware pad naar wijsheid is het zich bewust worden van de leegte.
Verveling is leegte, niet meer weten wat te doen. Maar net als de lege ruimte in een kopje of vaas zijn functie bepaalt, zo heeft de leegte bij de mens ook een belangrijke waarde. Het ervaren van deze leegte kan echter voor zowel kinderen als hun ouders in eerste instantie als last worden ervaren. Maar zo wisten de oude wijzen ons al te vertellen: het ware pad naar wijsheid is het zich bewust worden van de leegte.
Leegte leidt tot creativiteit
Bij ons thuis leidde de leegte deze vakantie tot veel creativiteit. We togen op de eerste vrije zaterdag naar de knutselwinkel om een stuk speksteen uit te zoeken. Dat alleen al was een spannende activiteit. Want kies je voor ruwe vormen of een zachte structuur? En welke kleur past het beste bij je, maar weet je ook zeker dat deze kleur binnen in de steen hetzelfde is?
Bij ons thuis leidde de leegte deze vakantie tot veel creativiteit. We togen op de eerste vrije zaterdag naar de knutselwinkel om een stuk speksteen uit te zoeken. Dat alleen al was een spannende activiteit. Want kies je voor ruwe vormen of een zachte structuur? En welke kleur past het beste bij je, maar weet je ook zeker dat deze kleur binnen in de steen hetzelfde is?
Het gaat me zeker lukken
Mijn zoon stond bij de kassa met een pracht exemplaar, waar hij heel blij mee was. Toen ons echter werd geadviseerd om een zachtere steensoort uit te kiezen – kinderen hebben nog onvoldoende kracht om dit te bewerken volgens de medewerker van de winkel – wist hij zeker dat dit zijn steen zou worden. “Als die meneer denkt dat ik niet sterk genoeg ben, dan gaat het me zeker lukken.”
Mijn zoon stond bij de kassa met een pracht exemplaar, waar hij heel blij mee was. Toen ons echter werd geadviseerd om een zachtere steensoort uit te kiezen – kinderen hebben nog onvoldoende kracht om dit te bewerken volgens de medewerker van de winkel – wist hij zeker dat dit zijn steen zou worden. “Als die meneer denkt dat ik niet sterk genoeg ben, dan gaat het me zeker lukken.”
De tijd vergeten
Dagenlang zaten we in de achtertuin te hakken en te vijlen en polijsten aan de steen. Vol enthousiasme ontdekten we iedere keer nieuwe vormen, kleuren en patronen. Maar dan brak er opeens een stuk af en moesten de plannen weer gewijzigd worden. Het werd een voortdurend spel tussen de steen en de mens die het probeerde te bewerken. We leerden hoe we de tijd konden vergeten, we zagen wat er door onze handen tot stand kon komen. En misschien wel het belangrijkste: we leerden dat de kunst misschien wel juist in de leegte zit.
Dagenlang zaten we in de achtertuin te hakken en te vijlen en polijsten aan de steen. Vol enthousiasme ontdekten we iedere keer nieuwe vormen, kleuren en patronen. Maar dan brak er opeens een stuk af en moesten de plannen weer gewijzigd worden. Het werd een voortdurend spel tussen de steen en de mens die het probeerde te bewerken. We leerden hoe we de tijd konden vergeten, we zagen wat er door onze handen tot stand kon komen. En misschien wel het belangrijkste: we leerden dat de kunst misschien wel juist in de leegte zit.
Reacties
Een reactie posten