Doorgaan naar hoofdcontent

Een beetje verliefd




“Wie van jullie heeft wel eens vlinders in zijn buik gehad?” Voorzichtig stak een meisje in de yogales haar vinger op. Ja, dat was al weer een tijd geleden, maar ze kon zich nog wel herinneren hoe dat voelde. Ze had geen honger meer, dacht veel aan hem, was op school aan het dagdromen, maar had ook het gevoel dat ze de hele wereld aankon. Ik vertelde over de eerste verliefdheid van mijn zoon. Hij was vier en zijn buurmeisje van vijf zag hem niet eens staan. Zeker niet toen hij haar in de speeltuin vol bravoure durfde te vertellen dat hij wel een heel grote piemel had.

Luisteren naar je hart
Het gesprek ging verder in de les: hoe voel je dat de ander ook iets met jou wil? Dat was simpel: je luistert toch naar je hart. Want als je naar je hoofd zou luisteren of je buik, dan zou je misschien met iemand gaan omdat hij een brommer heeft. Of omdat al je vriendinnen het al een keer hebben gedaan en je denkt dat het zo hoort. Of omdat hij het aan je vraagt. Ik vertelde de kinderen over loverboys en vol afgrijzen luisterden ze mee. Jongens die eigenlijk pooiers blijken te zijn, je alles geven en je vervolgens dwingen seks te hebben met andere jongens. Nee, dat zouden ze nooit doen. Na afloop van de les bleven er nog een paar meiden achter in het lokaal. Om te vertellen op wie ze verliefd waren.

Elke week zoenen
‘Mam, ik heb verkering”, vertelde dochter Rosalie met een grote grijns op haar gezicht tijdens het ontbijt. “Oh’. Ik had al gemerkt dat ze ’s morgens om 8 uur al naar school ging, om nog even op het plein te spelen en na school bleef ze ook nog even hangen. Of gingen ze met elkaar repeteren voor het toneelstuk dat ze op school zouden uitvoeren. De verliefdheid speelde al een tijdje, maar zowel Rosalie als haar broer Jerome hadden het nog even stil gehouden voor ons. Vol enthousiasme vertelde ze over hoe leuk hij was en dat haar vriendin voor haar verkering had gevraagd en dat hij toen “Ja” had gezegd. Ik vroeg haar wat verkering dan precies was? “Nou dan ga je een keer per week met elkaar zoenen.”

Ik ook op jou
In mijn herinnering ging ik terug naar mijn eerste verliefdheid op de basisschool. Ik durfde het hem niet te vertellen. Was daar veel te verlegen voor. Maar ik vond hem wel heel leuk en wilde graag bij hem in de buurt zijn. Jaren later ontmoette ik hem weer op de schoolreunie. Ik voelde direct weer de vlinders in mijn buik. Mijn vriendin duwde me in zijn richting: “Nu kun je het hem toch wel vertellen?” Ik nam eerst een paar slokken van mijn biertje en met rode koontjes op de wangen stapte ik dan eindelijk op hem af. Stotterend vertelde ik over de verliefdheid en na een minuut stilte vertelde hij me dat hij ook heel lang verliefd op mij was geweest. Maar het niet durfde te zeggen.

Dokter Corrie
Terug naar de verliefdheid van mijn dochter. ’s Avonds voor het slapen gaan doen we met de kinderen regelmatig wat yogaoefeningen. Rustig naar binnen keren om zo de dag af te sluiten. Ik had mijn nieuwe lava-lamp neergezet en dochter Rosalie zat er al een paar minuten naar te kijken. Er ontstonden steeds nieuwe vormen in de lamp door de warmte en samen fantaseerden we over wat het zou kunnen zijn. “Zou het ook iets met liefde te maken kunnen hebben? Echte liefde?”, vroeg ik na een paar minuten. We zagen hoe de vormen zich in elkaar versmolten en hoe daar ook weer nieuwe vormen uit ontstonden. En zo ontstond een gesprek over hoe mooi seksualiteit kan zijn. Hoe je een kunt worden met elkaar en dat daar zelfs weer nieuwe vormen uit kunnen ontstaan. “Zo heeft dokter Corrie (schooltv) het nog niet uitgelegd”, verzuchtte Rosalie.

Seksuele opvoeding
Toen ze in bed lag, bleef ik nog even zitten op mijn yogamatje. En ik bedacht dat je  ervoor kunt kiezen om de seksuele opvoeding van je kind aan anderen over kunt laten. Aan dokter Corrie bijvoorbeeld. Misschien vind je het lastig om erover te praten, of hebben jouw ouders er ook niets over verteld. Of ga je er gemakshalve van uit dat je kind alles al weet. Gehoord van vrienden, of op school. Gezien op televisie of op internet. De vraag is wel wat ze dan hebben gezien en in welke mate het hun beeld op seksualiteit beïnvloedt. De dames die zich in videoclips uit de kleren doen, de schuttingtaal, de machtsspelletjes, hoe je een condoom om moet doen, of over de bloemen en de bijtjes? Je kunt al vroeg  beginnen met seksuele voorlichting en het samen gaan verkennen als iets normaals.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt

"En dan ging ik op zaterdagavond na de disco met de bus naar huis. De bus zat vol dronken jongeren. En als ze mij in de gaten kregen, begonnen ze dus te zingen: Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt." "Wat deed je dan pap?", vroeg dochter Rosalie die vol aandacht zat te luisteren. "Nou, ik zong gewoon mee en deed alsof het niet over mij ging." Ze kroop bij haar vader op schoot en woelde met haar handen door zijn wilde krullen, die helaas niet meer zo rood waren als toen. "Gewoon negeren dus", was haar conclusie. Maar gold dat ook voor Simon de Pimon en Rosie Poepedosie? "Ze noemden me vandaag Simon de Pimon", wist deze jongeman mij te vertellen met een verongelijkt gezicht. En de tranen stonden in zijn ogen. Zijn moeder had mij gevraagd om hem te begeleiden. Hij werd gepest op school en daar leed hij zichtbaar onder. Blijkbaar werd hij geraakt door deze bijnaam, die in mijn ogen nog onschuldig was. Vaak heeft het gev...

En op de gang zijn we.... STIL

  “Ja. We zijn vandaag de boeken aan het inventariseren”, vertelde een hulpmoeder mij terwijl ik een blik wierp in de schoolbibliotheek. Ik zuchtte. “Dat kan wel de hele dag duren, hoor”. Het betekende dus dat ik op zoek moest gaan naar een andere plek in school, waar ik met de kinderen van groep 7 aan de nieuwe 10-weekse lessenreeks “De Kracht van Aandacht” zou kunnen beginnen vandaag. Dan maar het speellokaal. En terwijl ik de deur van de speelzaal open doe, zie ik al dat het vol staat met glijbanen, klimrekken, een trampoline, een evenwichtsbalk en vooral heel veel ballen. De moed zinkt me in de schoenen. “De pedagoog als ruimte”, schiet mij te binnen. Ik besef dat deze ruimte toch wel erg afleiding voor de kinderen is om de kracht van aandacht te gaan ervaren.   Alsof ik in het zwembad was “Het voelde alsof ik in het zwembad was. Heel diep op de bodem. Daar is het zo stil, dan hoor ik alleen nog maar mezelf en het water”, verzuchtte hij na 15 minuten. Ik had de kind...

Mijn kind leert foute dingen op school

  “Eeehhhh, juf, kan ik je even spreken?” Het is vrijdagochtend half negen en ik sta bij de deur om de kleuters te begroeten. Ze mogen kiezen: een high five, een knuffel, een zwaai, een billenbots, een hand. De meeste kinderen wijzen op de poster “de knuffel” aan. Een goed begin van de dag. Maar daar staat dus opeens een vader voor me. Hij kijkt me zorgelijk aan. En vertelt dat zijn zoon sinds kort thuis “fuck you” zegt en zijn middelvinger opsteekt. Dat deed hij anders nooit. “Mijn kind leert foute dingen hier op school…” “Ja dat begrijp ik, maar hij leert het niet van mij!” Vader gaat verder. Dat hij het leert van de grote kinderen, uit groep 3 en ik beloof hem dat ik er vandaag eens extra op ga letten. Terwijl de kinderen in de kring plaatsnemen, gaat de gouden spiegel rond. “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wat is er vandaag met mij aan de hand?” De kinderen kijken om de beurt vol aandacht in de spiegel en vertellen iets over wat ze zien. “Mijn haar is er af, ik ben naar d...