Doorgaan naar hoofdcontent

De schuimpjestest

Sommige lessen ontstaan vanzelf en dat zijn vaak de beste. Zo hebben wij bij Rots en Water de traditie om de laatste les met elkaar iets lekkers te eten. Een bonbon, een koekje, een ijsje, afhankelijk van de tijd van het jaar. Dit is geen beloning voor goed gedrag, maar gewoon een onderdeel van de les.
 
Een schuimpje nu, of twee schuimpjes straks?
Ik moest daar aan denken toen ik in een boek over emotionele intelligentie las over de schuimpjestest. Het gaat als volgt: je bent vier jaar oud en iemand doet je het volgende voorstel: als je wacht totdat  hij terug is van een boodschap, krijg je twee schuimpjes. Als je niet zolang kunt wachten, krijg je er maar een, maar die mag je dan wel meteen hebben. Een mooie oefening in zelfbeheersing, impulscontrole. Want de keuze die het kind maakt is veelzeggend; niet alleen zegt het iets over het karakter van het kind, maar zo bleek uit onderzoek, ook over hoe hij of zij zich in de rest van het leven zal ontwikkelen.
 
Impulscontrole leidt tot sociaal vaardigheid
Want degenen die hun impulsen op vierjarige leeftijd onder controle konden houden, bleken op latere leeftijd veel sociaal vaardiger. Ze waren effectiever op het persoonlijke vlak, zelfbewuster en beter in staat om om te gaan met teleurstellingen in het leven. Ook liepen ze minder kans om gestressed te raken. Ze grepen uitdagingen aan en hielden zelfs bij problemen stug vol in plaats van af te haken. En ze waren nog steeds in staat om hun beloning uit te stellen en hun doel te bereiken.
 
Meer dan schuimpjes
Impulscontrole is een van de belangrijkste sociaal emotionele vaardigheden. Want het gaat niet alleen om de impuls een schuimpje te pakken, maar ook om de impuls om overal op te reageren, of direct boos te worden, of om op te geven, je volledig te laten leiden door je emoties. En dat is niet makkelijk.
 
Niet kunnen wachten
Zo zijn er altijd kinderen in de Rots en Waterles die niet tot het eind van de les kunnen wachten om de bonbon op te snoepen (ik laat ze uiteraard het doosje aan het begin van de les al zien!). Die continue blijven vragen of ze hem niet al eerder mogen hebben, of het soms zelf pakken. En dan is er bij het uitdelen van de bonbons vaak een bonbon over. Voor wie is die bestemd? Wie vindt dat hij in aanmerking komt voor die 2e bonbon en waarom?
 
Ik geniet er zoveel meer van
Daarvoor hebben we de 3-redenen regel geïntroduceerd. Geef drie goede redenen waarom jij nog een extra bonbon zou mogen en de anderen niet. En “omdat ik het zo graag wil” is wat dat betreft geen goede reden. Het maakt de kinderen altijd weer creatief: “omdat ik er zoveel meer van geniet”, “omdat ik er niet om vraag”, “omdat ik vanmorgen heel erg verdrietig was”. Genoeg stof om de volgende les over sociaal-emotionele vaardigheden te vullen!

Een keer per dag de e-mail lezenIkzelf ben overigens ook aan de slag gegaan met impulscontrole. En probeer nog maar 1 x per dag mijn e-mail te lezen. Heerlijk om je niet meer te laten leiden door alle mails en telefoons die gedurende de dag binnenkomen. Een keer per dag alles met aandacht afhandelen en de rest van de dag geconcentreerd bezig zijn met datgene waar het echt om gaat. Het is moeilijk, maar uiteindelijk werk je veel effectiever en brengt het rust.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hansje Pansje Kevertje

  “Ha Angela, fijn dat je er bent…”, riep mijn collega terwijl ze me al tegemoet liep. Ze keek wat zorgelijk en vervolgde: “Ja, ik weet het gewoon even niet meer. Hij doet andere kinderen pijn, slaat en schopt ook mij en gisteren trok hij de deur zo hard dicht dat de klok van de muur op de grond kapot viel. Fijn dat je er even een uurtje bij kunt zijn.” Achter haar stond de jongeman (net 8 jaar oud) in kwestie. Op zijn hoofd een petje, felroze kauwgom in zijn mond (waarmee hij van die grote bellen maakte) en een uitdagende blik in de ogen. Hij had alles gehoord. “Who let de dog out, tamtam tam tam.”, schreeuwde hij terwijl hij in de gymzaal op een bank stond. Hij maakte er bewegingen bij die meer passend zouden zijn bij een rapper van 16. Vlak daarvoor had hij al een paar kinderen aan het huilen gebracht. De tijd van observeren was voorbij en ik besloot een bewegingsspel te gaan doen. Hij hield wel van tikkertje, maar wilde niet de tikker zijn. En wilde ook niet getikt worden. Al...

Mijn kind leert foute dingen op school

  “Eeehhhh, juf, kan ik je even spreken?” Het is vrijdagochtend half negen en ik sta bij de deur om de kleuters te begroeten. Ze mogen kiezen: een high five, een knuffel, een zwaai, een billenbots, een hand. De meeste kinderen wijzen op de poster “de knuffel” aan. Een goed begin van de dag. Maar daar staat dus opeens een vader voor me. Hij kijkt me zorgelijk aan. En vertelt dat zijn zoon sinds kort thuis “fuck you” zegt en zijn middelvinger opsteekt. Dat deed hij anders nooit. “Mijn kind leert foute dingen hier op school…” “Ja dat begrijp ik, maar hij leert het niet van mij!” Vader gaat verder. Dat hij het leert van de grote kinderen, uit groep 3 en ik beloof hem dat ik er vandaag eens extra op ga letten. Terwijl de kinderen in de kring plaatsnemen, gaat de gouden spiegel rond. “Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wat is er vandaag met mij aan de hand?” De kinderen kijken om de beurt vol aandacht in de spiegel en vertellen iets over wat ze zien. “Mijn haar is er af, ik ben naar d...

Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt

"En dan ging ik op zaterdagavond na de disco met de bus naar huis. De bus zat vol dronken jongeren. En als ze mij in de gaten kregen, begonnen ze dus te zingen: Rood haar is varkenshaar en varkenshaar dat stinkt." "Wat deed je dan pap?", vroeg dochter Rosalie die vol aandacht zat te luisteren. "Nou, ik zong gewoon mee en deed alsof het niet over mij ging." Ze kroop bij haar vader op schoot en woelde met haar handen door zijn wilde krullen, die helaas niet meer zo rood waren als toen. "Gewoon negeren dus", was haar conclusie. Maar gold dat ook voor Simon de Pimon en Rosie Poepedosie? "Ze noemden me vandaag Simon de Pimon", wist deze jongeman mij te vertellen met een verongelijkt gezicht. En de tranen stonden in zijn ogen. Zijn moeder had mij gevraagd om hem te begeleiden. Hij werd gepest op school en daar leed hij zichtbaar onder. Blijkbaar werd hij geraakt door deze bijnaam, die in mijn ogen nog onschuldig was. Vaak heeft het gev...